woensdag 30 april 2014

Viburnum wordt kapstok

Ondertussen gaat de productie van materiaal voor project Hersenspinsels gestaag voort. Al die strengen wol wilde ik graag voorlopig ergens ophangen, tot ik ze kan gaan verwerken tot treurwilgentenen voor boom nummer 2. Onze ontheemde viburnum, die sinds de sloop van het huis naast ons ligt weg te kwijnen op de kale bouwkavel, bood uitkomst. Een ochtendje fanatiek zagen en schillen et voilá, meneer of mevrouw viburnum heeft een tweede leven als kapstok in student atelier Marieke Vissers.





dinsdag 29 april 2014

Walliser (schwarznase) weelde

Een wollige verrassing: via de schaapscheerder kon ik twee vachten van het walliser schwarznase schaap kopen. De prachtige lange lokken en het zomerse zonnetje smeekten me in de dagen erna gewoon om te gaan vachtvilten. Dus hop, tafels naar buiten, op de stoep voor m'n atelier. Spannend, want ik had dit nog maar één keer gedaan in een workshop. Al is het eigenlijk niet eens moeilijk. Wel een hele klus en een geel-water-ballet met een ammoniakluchtje. Omdat ik niet genoeg witte lontwol had om de onderlaag mee te vilten, heb ik ook wat donker roze en grijs gebruikt. Grappig gevolg daarvan was dat voorbijgangers dachten dat ik aan het villen was. Ach, villen of vilten, het scheelt maar een lettertje en een schapenleven... Het hele proces oogstte, zo uitgestald op straat in ons conservatieve dorpje, sowieso vele bevreemde en nieuwsgierige blikken. Al durfde slechts een enkeling te iets te vragen. Heerlijk, vijf jaar geleden was ik nog veel te verlegen geweest om zo open en bloot mijn ding te gaan staan doen. Nu maakt het allemaal niet meer uit en kan ik met een grote glimlach anderen over hun schoorvoeten heen helpen. Wat een vrijheid! Met het resultaat ben ik ontzettend blij. En wat was het een welkome afwisseling om, zonder idee of concept, gewoon puur vanuit de liefde voor dit weelderige materiaal te werken. Dankjewel schaapscheerder en dankjewel zwartneuzen.








donderdag 17 april 2014

Chaos in mijn hoofd

Zo'n dag... Wakker geworden vol ideeën... Eenmaal beneden bedenk ik dat ik zo meteen eerst de afwas moet doen... Of zal ik toch eerst mijn wandeling maken? Oh wacht, eerst die ideeën opschrijven, voor ik ze vergeet... Maar eerst ff gauw m'n email checken... En vooruit, Facebook ook maar even... Wauw, wat is dat voor iets gaafs! Wie heeft dat gemaakt? Via via weer een berg onwaarschijnlijk gave wolwerkers ontdekt... Hoog tijd om terug te keren naar mijn eigen werk... Maar wat? Zoveel ideeën. Ga ik verder met mijn boom? Ga ik dat nieuwe idee voor een lamp uitproberen? Toegepaste kunst is toch ook wel gaaf. Het is niet zoveel werk... Maar dan moet ik eerst naar de winkel. Misschien kan ik dat combineren met mijn wandeling... Oh ja, maar eerst de afwas. En eigenlijk ook nog even stofzuigen... Of toch maar eerst wandelen? Het lijkt erop dat ik het nodig heb... Nee, echt eerst die ideeën opschrijven... Hé, wat ligt daar, oh ja die enquête van de gemeente. Die moet ik echt niet vergeten. Eerst maar even invullen... Wat me herinnert aan het nieuws gisteravond en mijn zorgen over waar het heen gaat met Nederland. Waarom doet niemand iets? Waarom doe ik niets? Dit kan toch niet! Ik moet hier iets over op papier zetten... Tot de conclusie gekomen dat ik het los moet laten. Schrijven helpt altijd. Gewoon verder met mijn eigen ding... Eh, wat ging ik ook al weer doen? Hm, eerst maar eens ontbijten... Enzovoorts, enzovoorts, enzovoorts...

En toch ben ik blij met zulke chaotische en impulsieve dagen. Als ik me eraan overgeef, zitten ze vol verrassende inspiratie en creativiteit. Die afwas, die komt morgen wel.


woensdag 16 april 2014

My second art yarn

Wol uit zeven nieuwe vachten gekaard, gesponnen en getwijnd tot een artyarn. Ben er een beetje verliefd op. Ze zijn zo mooi, al die naturellen. En tegelijk is kleur ook zo heerlijk. Ik kan niet kiezen. Maar gelukkig hoeft dat ook niet. 

Wat wel hoeft is geduld. Ik heb verschrikkelijk veel zin om met deze nieuwe, stevige texturen een boom nummer 3 te gaan bouwen. De dunne, enkele draadjes van boom nummer 2 lijken opeens zo iel en weinig zeggend. En de productie zo saai. Maar ik maak hem af. De veelheid van al die ijle wol gaat uiteindelijk ook iets vertellen. En ik wil afmaken waar ik aan begonnen ben. Mijn hoofd gaat nu eenmaal sneller dan mijn handen. En mijn hart staat snel in vuur en vlam. Maar in deze beslist mijn buikgevoel. Alles op zijn tijd.

zondag 13 april 2014

My first art yarn

Art yarn... ieder draadje is een plaatje...

Gemaakt met gekleurde plukken wol uit de workshop plantaardig verven bij Wolleboom. Geverfd met uienschillen (gelen), fluitenkruid (groenen), meekrap (roden). Het turquoise was voorgeverfd met indigo en in de workshop overgeverfd met fluitenkruid. Al die kleuren eisten gewoon dat ik voor het eerst ging experimenteren met wol mengen op de kaardemolen. Daarna meteen gesponnen en spontaan, wederom voor het eerst, geëxperimenteerd met creatief twijnen. Dat is me toch leuk om te doen! Geweldige texturen ontstaan zo. De 1600-draadjes-treurwilg in natureltinten wil ik persé eerst afmaken, maar ik kan niet wachten tot ik dit kan gaan toepassen in een volgende boom.


donderdag 10 april 2014

Tai Chi zwaardtas in wording

Het viltproces is stiekem op z'n mooist als de wol nog fluffie is en bezaaid met kleine waterdruppeltjes, die langzaamaan steeds meer textuur geven aan het mengsel van wol en zijde.