woensdag 20 september 2017

Update project Hersenspinsels

  

Nieuwe tinten ontspruiten aan Boom nummer 2. Voor koele donkere schaduwen verschijnen warme lichte kleuren. Samen vormen ze een onafscheidelijk geheel.






Allerlei wolwitte nuances vechten, ogenschijnlijk eender, om het witst met elkaar.



Hier en daar ontstaan opeens, voorzichtig, onregelmatigheden. (Oei, een verandering van werkwijze, een doorbreking van de consistentie, een afwijking, wat moet daarvan terecht komen?) Krijgt Boom nummer 2 eeltplekken op haar ziel? Komt er meer ruimte voor spelen en ontdekken en zijn dit de onvermijdelijke, prachtige littekens van haar autonome groei?



Opvallend is dat hoe meer draden verbonden zijn, des te meer de wildgegroeide weefsels eruit springen.



Elkaar voedend groeien we steeds meer naar elkaar toe, zij en ik. Beiden met de aanvankelijke neiging onszelf vast te klauwen in de lucht, ontwikkelen we ons gestaag richting een meer solide basis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten